Concert in Minnertsga en Utrecht
Door Gerjanne - toegevoegd op 18-10-2013
Voor de zomervakantie hadden we meegedaan aan het provinciale solistenconcours ‘de klank van Fryslan’ van de OMF. Hier waren we eerste geworden in onze divisie en dus mochten we meedoen met de Nederlandse Kampioenschappen in Utrecht. Deze waren pas op 5 oktober en dus nog heel ver weg voor ons. Maar....
...met een zomervakantie waarin wij alle vier onze vakantie in een andere week hadden gepland, was het zomaar ineens alweer september en werd het hoog tijd om er weer vol tegen aan te gaan. We gooiden alle muziek in de tas behalve Premier Quatuor, het stuk dat we zouden gaan spelen in Utrecht en concentreerden ons volop op dit stuk. Er werden weer enkele momenten met onze coach Harmke Bijlsma ingepland en er werd thuis flink geoefend.
We hadden gelukkig van te voren ook nog een concert in de prachtige kerk van Minnertsga weten te plannen, samen met organist Wim Magré en ‘onze’ Reina als soliste. Dit was een mooie gelegenheid om Premier Quatuor nog een laatste keer voor publiek op te voeren. Het concert werd gelukkig boven verwachting goed bezocht en dus begonnen we toch met wat zenuwen aan het eerste deel. Dit verliep redelijk en we zaten klaar om deel twee in te zetten toen we ineens werden verrast door vreemde geluiden. We keken elkaar eens aan en dachten alle vier hetzelfde; ‘Wat is dit? …Slaat de kachel nu aan?, Steekt de wind plots op of ....’
Niks van dit alles bleek waar, maar Wim Magré de organist zette vast zijn volgende, overigens prachtig klinkende, werk in, omdat wij niet aan hadden gegeven dat ons stuk uit drie delen bestond..oeps.
Na wat geschuif in het programma konden we het toch nog afmaken, maar onze concentratie was er niet beter op geworden. Al met al dus een goede leerschool richting het NK in Utrecht. Gelukkig hadden we ook nog één repetitie met Harmke gepland staan, zodat zij ons weer even het goede gevoel terug kon geven. Jammer genoeg kwamen we er tijdens deze repetitie achter dat we wat slordig waren geworden in het kiezen van de te spelen tempo’s en dus moest er nog even flink gesleuteld worden in de laatste paar dagen voor het optreden.
Na het keiharde werk was het dan ineens zaterdag 5 oktober. We hoefden pas ’s middags te spelen dus konden we eerst lekker uitslapen en om een uur of elf vertrokken we richting Utrecht. We hadden ons niet alleen muzikaal goed voorbereid, maar ook verkeerstechnisch en dus reden we zonder problemen of files naar het conservatorium in Utrecht.
We meldden ons aan, keken wat rond en wachtten tot het tijd was om in te gaan spelen. Een paar van onze familieleden kwamen ook kijken en we gingen eigenlijk redelijk ontspannen richting het podium. Dit gevoel konden we goed vasthouden en we speelden heerlijk. Eigenlijk hadden we het nog nooit zo goed gespeeld volgens onze familie en onszelf, maar nu was het nog wachten op de uitslag. Omdat deze pas ’s avonds zou zijn gingen we nog wat drinken in de stad en later nog een hapje eten.
Eenmaal terug in de zaal begonnen dan toch de zenuwen echt wel te komen, maar dit was nergens voor nodig. We bleken een superscore van 91 punten te hebben gehaald en dus werd ons goede gevoel dik bevestigd. Jammer genoeg waren we net geen kampioen, maar gedeeld tweede en een prachtig juryverslag waren toch iets om super trots op te zijn. We kunnen dus weer terugkijken op een geslaagd kampioenschap en gaan vol goede moed verder richting de komende concerten waarbij we nog veel in petto hebben, dus blijf ons volgen!!